Terwijl ik het boek lees van de Zevenede Kristalvrouw, ervaar ik een diepe verandering in mezelf. Het raakt me, datgene waar ik altijd voor weg liep, en ik besef dat ik er nu eindelijk aan toe ben om het te gaan voelen en te omarmen. De drang groeit om met mijn sjamanendrum de natuur in te trekken, om te spelen met alles wat daar is.
Ik wil de verbinding maken met de levende wezens om me heen, met de bomen, de lucht, de aarde. Het voelt alsof de natuur een wijsheid heeft die ik nog maar net begin te begrijpen. Door deze ervaringen wil ik niet alleen mijn eigen spirituele pad bewandelen, maar ook een diepere en betere verbinding creëren met Moeder Aarde.
De sjamanendrum roept me, het ritme dat de hartslag van de aarde vangt. Als ik mijn drum aanraak, voel ik de resonantie door mijn hele lichaam. Het is een uitnodiging om me volledig over te geven aan het moment, om te luisteren naar de fluisteringen van de natuur en de lessen die ze me biedt. Elk geluid, elk ritme, elke schaduw vertelt een verhaal dat wacht om ontdekt te worden.
Ik ben klaar om deze reis te maken, om te voelen wat de wereld me te bieden heeft. Het is tijd om de verbinding te versterken, niet alleen met mijn eigen ziel, maar ook met de hartslag van de aarde zelf. Wat een prachtige reis staat me te wachten!
Reactie plaatsen
Reacties