Ik bemerk dat ik soms zoekend ben naar mijn eigen manier van doen. Het is een zoektocht naar wat goed voelt en wat bij mij past. En dat is niet altijd eenvoudig. Wanneer ik situaties tegenkom die me een beetje tegendraads aanvoelen, is dat altijd een teken voor mij om te stoppen en stil te staan bij wat ik echt wil. Het is een mooi moment van reflectie en zelfontdekking.
Daarnaast vind ik het soms lastig om mijn energie in balans te houden. De ene dag voel ik me vol energie en bruisend van ideeën, terwijl ik op andere momenten juist behoefte heb aan rust en reflectie. Ik probeer alert te zijn op die hoge energie, want ik wil niet dat het me meesleurt. Het is belangrijk voor mij om met beide voeten op de grond te blijven staan, ook al voelt die opwinding zo goed. Het is een continu proces van leren en aanpassen, en soms ook gewoon accepteren dat het oké is om niet altijd op het hoogste niveau te functioneren. Door die balans te vinden, kan ik beter in contact blijven met mezelf en wat ik echt wil.
Het is overigens niet dat ik niet weet wat ik wil, maar wel dat ik mijn focus verlies en dan een beetje alle kanten op ga. Dit is iets waar velen wel mee te maken hebben, en het kan best frustrerend zijn. Eén van de manieren waarop ik probeer terug te komen in mijn ritme, is door te blijven hardlopen. Het hardlopen helpt me om mijn hoofd leeg te maken. Terwijl ik loop, krijg ik meer ruimte in mijn gedachten en kan ik beter nadenken over wat echt belangrijk voor me is.
Daarnaast overweeg ik om me echt te leren plannen. Een goede planning kan een wereld van verschil maken. Het idee is om gefocust te blijven en niet alles in één keer te willen. Dus in plaats van te proberen alles tegelijk te doen, wil ik me richten op twee onderwerpen per dag. Dit zorgt ervoor dat ik me niet overweldigd voel en daadwerkelijk kan leren en groeien. En dan is het belangrijk dat ik het ook daadwerkelijk doe. Slechts plannen is niet genoeg; ik moet de stap zetten en het ook echt uitvoeren. Zo hoop ik mijn focus terug te vinden en mijn doelen te bereiken.
Ik ga de stapel op tafel van dingen waarmee ik bezig ben kleiner maken. Alleen dat neerleggen waar ik mee aan de slag wil gaan die dag en de rest weg. Zo hoop ik meer orde te scheppen in mijn hoofd, dat nu zo vol voelt met het idee dat ik zoveel moet doen.
Focus op wat ik mag doen, zonder me te laten afleiden. Geen "maar" zeggen, gewoon doen! Haha, toch nog een "maar"... Zonder grapje, ik mag mezelf even een schop onder mijn kont geven!
Door deze aanpak creëer ik ruimte voor mijn gedachten en kunnen creativiteit en productiviteit weer vrij stromen. Het is prima om keuzes te maken en prioriteiten te stellen. Ik moet mezelf herinneren dat ik het recht heb om het overzicht te herstellen en te genieten van wat ik doe. Misschien is een kleinere stapel wel de sleutel tot een groter succes!
Reactie plaatsen
Reacties