Ja, ik voel het weer! Die vurige passie en het enthousiasme waarvoor ik ooit zo ontzettend gemotiveerd was, zijn terug. Het is alsof er weer energie door me heen stroomt, als een frisse bries op een zomerse dag. Die momenten van reflectie zijn goud waard; die pauze-knop heeft me echt geholpen om alles op een rijtje te zetten.
Ik voel een enorme dankbaarheid opkomen, niet alleen voor wat ik doe, maar voor de kans om het te doen. Dat inzicht dat je soms gewoon even moet stilstaan, is zo waardevol. Het laat me beseffen hoeveel ik eigenlijk heb en hoe belangrijk het is om dat te waarderen.
Die zware last die ik met me meedroeg, lijkt nu van mijn schouders te zijn gevallen. Ik kan weer ademhalen! Het besef van wat die last met me deed, opent mijn ogen. Het heeft mijn energie, mijn motivatie en mijn vreugde beïnvloed.
De last als he financieel even wat minder ging zorgde toch dat mijn lichaam en mind lichtelijk in paniek geraakte en gedachten van ik faal de boventoon voerden.
Ik faal niet, het is even een reminder voor mij maar ook dat ik daar nog aan mag werken, maar als ik kijk naar mezelf heb ik daar al grote sprongen in mogen maken,
Dat vergeet ik dan op dat moment, maar echt ik ben trots op mezelf, nu nog een weg vinden om niet gelijk te paniekeren, maar , ik heb het gezien en gevoeld en dit hoef ik niet meer toe te laten.
Reactie plaatsen
Reacties