Onbewust gaf ik anderen het idee dat ze mij konden misbruiken.
In mijn kwetsbaarheid en de pijn van mijn verleden dacht ik dat hun gedrag normaal was.
Ik dacht dat het mijn eigen schuld was dat ik gepest, misbruikt en mishandeld werd.
Ik voelde me geestelijk klein gehouden en dacht dat ik niet meer waard was
dan wat er met me gebeurde.
Kwetsbaar en gevoelig als ik was, wilde ik het goed doen en leuk gevonden worden,
ook al vond ik mezelf totaal niet leuk.
Ondanks mijn onvrede met het leven deed ik er alles aan om ervoor te zorgen
dat mensen mij toch een beetje leuk vonden.
Maar daardoor vergat ik mezelf.
Nu heb ik geleerd om van mezelf te houden,
om in mezelf te geloven en te beseffen dat ik niet schuldig ben aan wat mij is overkomen.
Ik geloof in mezelf,
in wie ik ben,
en ik hou van mijn vrouwelijkheid.
Ik geloof in de kracht van opnieuw leren zijn,
leren van mezelf,
zonder het verleden,
maar in het hier en nu.
Reactie plaatsen
Reacties