Over de kracht van luisteren naar je innerlijke roep
She Calls Out Her Name
Het is de eerste keer dat ik in het openbaar iets deel over mijn indianennaam She Calls Out Her Name.
Alleen het opschrijven voelt al bijzonder, alsof ik een stukje van mijn ziel laat zien.
Toen ik deze naam ontving, wist ik meteen dat ze belangrijk was, al begreep ik nog niet precies waarom. Ik liet haar als tattoo op mijn huid zetten — een teken van verbinding met iets diepers in mezelf. In het begin vertelde ik soms wat ze betekende, maar na verloop van tijd voelde ik daar geen behoefte meer toe. Deze naam hoefde niet uitgelegd te worden; ze sprak voor zich, in stilte.
Toch was het juist die tattoo die me telkens weer terugbracht naar het sjamanistisch pad Ze bleef me roepen, zacht maar duidelijk, alsof ze zei: “Herinner wie je bent.”
Elke keer dat ik haar zag, voelde ik opnieuw die verbinding met mijn ziel, met mijn kracht, met mijn roeping.
En toen kwam dat ene moment waarop ik voelde nu: mag ik het delen. Niet om uit te leggen, maar omdat het klopt. De woorden vloeiden vanzelf toen ik de betekenis van mijn naam opschreef voor mijn website, helder, puur, precies zoals het bedoeld is.
She Calls Out Her Name is voor mij een herinnering aan mijn essentie. Een uitnodiging om te luisteren naar de zachte stem van binnen, en te antwoorden met een volmondig ja.
Vandaag hoor ik haar opnieuw fluisteren,
en ik glimlach, want ik weet: ik heb geluisterd.
Reactie plaatsen
Reacties